De fabel van de egel
In de ijstijd stierven veel dieren door de kou. De egels hadden in de gaten wat er gebeurde en besloten in groepen bij elkaar te gaan wonen. Zo zouden ze elkaar warm kunnen houden en beschermen. Maar de stekels verwondden de dieren die het dichtst tegen elkaar aan lagen. Juist diegenen die de meeste warmte gaven veroorzaakten pijn. Dus besloten ze om weer uit elkaar te gaan. Veel dieren stierven toen door bevriezing.
De overlevenden moesten toen een keuze maken: óf ze accepteerden de stekels van hun naasten óf ze zouden ook van de aarde verdwijnen.
Met veel wijsheid besloten ze om samen te blijven. Zo leerden ze om met kleine verwondingen te leven, wonden die veroorzaakt werden door de dieren die het meest nabij waren maar die ook voor de nodige warmte zorgden. En zo konden ze overleven.
Moraal van het verhaal
De beste relatie is niet een relatie die perfecte personen verenigt, maar het is een relatie waarbij ieder individu leert om te leven met de kleine defecten van de ander.
